Je verleden hoeft je toekomst niet te bepalen, dit is wat er kan ontstaan:
✔ Innerlijke rust, minder stress en overprikkeling
✔ Zelfverbinding, weten wat je nodig hebt en ernaar handelen
✔ Gezonde relaties, meer ruimte voor verbinding met jezelf, je partner en je kinderen
✔ Zelfvertrouwen, stevig staan in wie je bent als vrouw en als moeder
✔ Vrij leven, keuzes maken zonder ballast uit het verleden
✔ Energie & levenslust, meer plezier, creativiteit en speelsheid in je dagelijks leven en met je gezin
Lisan Teunissen is gecertificeerd therapeut in hypnotherapie & systemisch werk
Gespecialiseerd in stress, (bevallings)trauma en
het reguleren van het zenuwstelsel bij moeders.
40+
500+
10+
moeders gingen je voor
5 sterren Google reviews
jaar ervaring als therapeut
Waarom ontwikkelings-
trauma zo’n groot thema is
Ontwikkelingstrauma, ook wel vroegkinderlijk of complex trauma genoemd, is een diepgewortelde wond die vaak onzichtbaar blijft, maar wel een enorme invloed heeft op hoe je je voelt, denkt en leeft. Het ontstaat niet door een grote schokkende gebeurtenis, maar door herhaalde of langdurige onveiligheid in je kindertijd. Bijvoorbeeld omdat je je niet veilig kon hechten, emotioneel niet werd gezien of je moest aanpassen aan een onvoorspelbare of overbelaste ouder.
Juist omdat het zo subtiel en chronisch is, lopen veel mensen er jarenlang (soms zelfs hun hele leven) mee rond zonder dat ze de echte oorzaak van hun klachten herkennen.
Misschien vraag jij je ook wel eens af: ‘Wat is er toch met mij aan de hand?’ Of: ‘Waarom blijf ik vastlopen, ook al doe ik zo m’n best?’
In dit artikel lees je wat een ontwikkelingstrauma precies is, hoe je het herkent en hoe het helingsproces eruit kan zien. Je krijgt inzicht in (lichaamsgerichte) therapieën gecombineerd met hypnotherapie en familieopstellingen, die je kunnen helpen om op een diepe laag te helen. Ook beantwoord ik veelgestelde vragen en deel ik inzichten over hoe herstel mogelijk is.
Want hoe pijnlijk je ervaringen ook zijn geweest, in mijn praktijk zie ik het dagelijks: het is nooit te laat om je innerlijke veiligheid opnieuw op te bouwen en je leven vanuit rust en verbinding te gaan leven.
.png)
Mirjam Leijstra
Na lang twijfelen ben ik bij Lisan ingestapt voor hypnotherapie. Na de eerste sessie merkte ik gelijk verschil bij mijn oudste dochter, ze ging veel meer haar eigen weg en hechte minder waarde aan mijn mening. Daarnaast zit ik veel beter in mijn vel en voel me zekerder over wie ik ben. Lisan is een hele lieve vrouw en werkt op een hele fijne en rustige manier. Het lukt me nu zelfs om op mijn eigen moment een rust moment (meditatie) te pakken zonder dat mijn hoofd maar door blijft praten. Ontzettend blij, dankjewel Lisan!
Anja Harbers
Na een traject in het ‘reguliere circuit’, kwam Lisan op mijn pad. Het was een zeer waardevolle aanvulling op de inzichten die ik al had gekregen; ze gaf mij verdiepende inzichten en de hypnosessie hielp een hele grote en noodzakelijke stap richting de oplossing. Ik geloof dat je altijd daarna thuis nog iets te doen hebt, maar dat was mij nooit gelukt zonder de hulp van Lisan. Ook daarna staat ze met grote betrokkenheid voor je klaar met tips, audioberichten e.d. Hypnose schrok mij in eerste instantie wat af en zorgde voor zenuwen, maar dat was achteraf niet nodig. Ik zou het meer als een diepe staat van ontspanning omschrijven. Het heeft mij veel gebracht op het gebied van zelfacceptatie en rust in opvoeding van en band met zowel bonuskind als biologische kinderen.
Martine Kox
In mijn zwangerschap heb ik een traject gevolgd van drie sessie bij Lisan. Ik had nog geen ervaring met hypnotherapie, maar het was voor mij wel duidelijk dat ik met "praattherapie" niet verder kwam. Lisan straalt rust en vertrouwen uit en kan heel goed luisteren. De hypnotherapie was als een diepe meditatie en elke sessie bracht me lucht, verlichting en meer rust en blijdschap. Ik vond het enorm prettig en profiteer er nog elke dag van, kan het iedereen aanraden!
Wat is een ontwikkelingstrauma?
Een ontwikkelingstrauma ontstaat niet door één grote schokkende gebeurtenis, maar door herhaalde of langdurige stressvolle ervaringen in je vroege kindertijd. Denk aan het opgroeien in een gezin waar weinig emotionele veiligheid was, waar je je niet gezien of gehoord voelde, of waar sprake was van ziekte, verslaving, onvoorspelbaarheid of overbelasting van je ouders. Deze ervaringen kunnen diepe sporen nalaten in je lichaam en je zenuwstelsel. Zelfs als je het je niet bewust herinnert, draag je de gevolgen ervan vaak mee in je volwassen leven.
Zoals arts en traumadeskundige Gabor Maté treffend zegt:
“The body says what words cannot".
Vrouwen in mijn praktijk beamen dat zij vaak niet doorhebben dat hun onrust, vermoeidheid of overprikkelbaarheid terug te voeren is op iets van vroeger. Niet op een heftige gebeurtenis, maar op iets dat zich jaren heeft opgebouwd. “Ik dacht altijd: zo ben ik gewoon. Pas toen ik mijn zenuwstelsel begon te begrijpen, viel er zoveel op z’n plek,” vertelde een moeder na een sessie.
“Ik had geen idee dat zoveel van mijn triggers eigenlijk oude kindstukken waren. Nu begrijp ik mezelf beter én kan ik er milder naar kijken. En daardoor ook naar mijn kinderen.” -Natasja (38), 2 kinderen
"Zelf werkte ik jarenlang vooral op cognitief niveau. Pas toen ik lichaamsgericht ging werken, zag ik hoe diep en blijvend verandering echt kan zijn. In mijn praktijk combineer ik daarom nu beide werelden: heldere inzichten en diepe lichaamswijsheid."
Lisan Teunissen
Praktijk Fika
Wat zijn de gevolgen van een ontwikkelingstrauma?
Een ontwikkelingstrauma heeft invloed op hoe je jezelf ziet, op je relaties en op hoe je omgaat met spanning.
Het kan zich uiten in klachten zoals:
-
Een voortdurend gevoel van onveiligheid of alertheid
-
Moeite met grenzen aangeven of juist rigide grenzen hanteren
-
Perfectionisme, pleasegedrag of jezelf wegcijferen
-
Emotionele uitbarstingen of juist vlakheid
-
Burn-outklachten of chronische vermoeidheid
-
Problemen in verbinding met anderen (zoals bindings- of verlatingsangst)
-
Gevoelens van leegte, schaamte of eenzaamheid
Veel van deze patronen zijn onbewust en ontstaan als overlevingsmechanisme. Het zijn manieren waarop je ooit hebt geleerd om met een overweldigende omgeving om te gaan.
“Het was zo’n opluchting om te ontdekken dat er niks ‘mis’ met me was. Mijn lijf vertelde gewoon al die tijd een oud verhaal. En nu mag ik eindelijk een nieuw hoofdstuk schrijven.” - Karin (35), 4 kinderen
Hoe verschilt ontwikkelingstrauma van ander trauma?
Waar een enkelvoudig trauma vaak terug te voeren is op een duidelijke gebeurtenis, zoals een ongeluk of geweld, ontstaat een ontwikkelingstrauma veel diffuser, over langere tijd. Het gaat om een subtiel patroon van emotionele verwaarlozing en/of instabiliteit in je vroege jaren, maar kan ook gaan om misbruik. Juist omdat dit trauma zo verweven is geraakt met je persoonlijkheid, is het vaak lastiger te herkennen.
De bekende ACE-studies (Adverse Childhood Experiences) laten zien dat mensen met veel negatieve jeugdervaringen een verhoogde kans hebben op psychische en lichamelijke klachten. Denk aan angst, somberheid, perfectionisme, eetproblemen, relatieproblemen of chronische klachten zoals migraine of auto-immuunziekten.
Deze effecten ontstaan omdat langdurige stress, precies in de fase waarin je nog volop in ontwikkeling was, invloed heeft op je brein, je zenuwstelsel en je gevoel van eigenwaarde.
Waar enkelvoudig trauma soms goed behandelbaar is met interventies zoals EMDR, vraagt ontwikkelingstrauma om een andere benadering. In mijn praktijk werk ik lichaamsgericht en met het zenuwstelsel, zodat moeders zich weer veilig kunnen voelen in zichzelf. Door middel van hypnose, familieopstellingen en co-regulatie leer je herkennen waar jouw patroon is ontstaan en hoe je het liefdevol kunt doorbreken.
“Traumatized people chronically feel unsafe inside their bodies: The past is alive in the form of gnawing interior discomfort.”
Mensen met een ontwikkelingstrauma voelen zich vaak structureel onveilig in hun eigen lichaam. Het verleden leeft dan voort als een constant, knagend gevoel van onrust van binnenuit. Ontwikkelingstrauma zit niet alleen in je hoofd, maar in je lijf. Daarom is heling zoveel meer dan ‘erover praten’, het gaat over leren dat je lichaam weer een veilige plek mag zijn.
Wat betekent ontwikkelingstrauma helen?
Ontwikkelingstrauma helen betekent dat je werkt aan het herstel van pijn die is ontstaan in een cruciale periode van persoonlijke groei en vorming. Helen betekent niet dat je je verleden moet vergeten. Het gaat om het loslaten van overlevingsstrategieën die je nu niet meer dienen, leren voelen wat je eerder moest onderdrukken, en nieuwe, fijne ervaringen toelaten in je leven.
Anders dan bij andere vormen van traumaverwerking, waar het vaak draait om het verwerken van een specifieke herinnering, staat bij ontwikkelingstrauma helen het herstellen van fundamentele basisveiligheid, vertrouwen in jezelf en gezonde relaties centraal. De focus ligt dus op het herstellen van basisveiligheid, zelfvertrouwen en het vermogen tot verbinding. Het is een proces van opnieuw leren wat je in je jeugd onvoldoende of niet hebt meegekregen. Het gaat over leren reguleren, jezelf begrijpen, en compassie ontwikkelen voor wie je bent en was.
A LITTLE BIT
ABOUT MY
WORK
“Traumatized people chronically feel unsafe inside their bodies: The past is alive in the form of gnawing interior discomfort.”
Ontwikkelingstrauma zit niet alleen in je hoofd, maar in je lijf. Daarom is heling zoveel meer dan ‘erover praten’, het gaat over leren dat je lichaam weer een veilige plek mag zijn.
De eerste stappen: waar begin je met het helen van ontwikkelingstrauma?
De basis van herstel is erkenning. Pas als je je realiseert dat veel van je huidige patronen, gevoelens of klachten voortkomen uit ervaringen uit je jeugd, ontstaat ruimte voor echte verandering.
Hiervoor zijn verschillende manieren:
-
Onderken de link tussen je klachten en je (jeugd)geschiedenis. Je hoeft niet elk detail te herinneren: ook vage gevoelens van onveiligheid tellen.
-
Verdiep je in het onderwerp: lees boeken, artikelen, of luister naar podcasts over het helen van het innerlijk kind of ontwikkelingstrauma. Herkenning en begrip verminderen zelfverwijt.
-
Zorg voor een veilige setting: kies wie je toelaat in je proces. Begin met delen bij mensen waarbij je je veilig genoeg voelt (Bron: yolentharam.com, nicolettevandervalk.nl).
-
Professionele begeleiding kan heel waardevol zijn, maar (beginnen met) zelfhulp is ook mogelijk. Ik zie wel vaak dat wanneer het trauma langdurig heeft plaatsgevonden of complex is, dat samenwerking met een gespecialiseerde therapeut meestal het beste werkt.
In mijn praktijk werk ik met moeders die jarenlang ‘gewoon doorgingen’ tot ze vastliepen.
Ze herkennen zich vaak in die vage onrust, het gevoel dat ze te veel voelen of juist niks. Een lijf dat altijd ‘aan’ staat of dat ze op hun kind reageren op een manier die ze niet willen, maar het niet kunnen stoppen.
In mijn praktijk werk ik met het zenuwstelsel, hechting en lichaamsbewustzijn. Hypnotherapie, familieopstellingen en co-regulatie zijn hierbij krachtige tools. Moeders leren voelen waar hun grenzen zijn, hoe ze spanning herkennen en reguleren. Niet door harder hun best te doen, maar door dieper te zakken in hun eigen veiligheid.
Een extra, belangrijke eerste stap is altijd het leren voelen van je lichaam. Bij ontwikkelingstrauma is het niet ongebruikelijk dat je vervreemd raakt van lichamelijke sensaties of signalen, dit wordt ook wel dissociatie genoemd. Gerichte oefeningen, zoals bodyscans, ademhalingsoefeningen of mindful bewegen, kunnen helpen om contact te maken met wat je voelt.
In mijn audio course Regulate your emotions neem ik je mee in lichaamsgerichte oefeningen voor thuis en leg ik uit wat er gebeurt in je zenuwstelsel. Je leert hoe je jezelf kunt reguleren op de momenten dat stress oploopt, ook als je weinig tijd hebt.
Je beluistert het met je oortjes in (hè ik ben ook moeder, en ik heb ik weet niet hoeveel onlinecursussen gekocht die ik nog nooit bekeken heb). Het is een mix van theorie met bijpassende oefeningen, visualisaties, zelfhypnoses en mp3’s: kort of uitgebreid, zodat je altijd iets kunt kiezen wat past bij jouw dag. Veel moeders ervaren hierdoor direct meer rust, herkenning en het gevoel er niet alleen voor te staan.
Liever persoonlijk contact? Boek dan vrijblijvend een kennismakingsgesprek. Dan kijken we samen of mijn werkwijze iets voor je is.
“Deze audio cursus is goud. Als je van een drukke dag thuis komt, is de kans groot dat je die drukte meeneemt naar je gezin. Als je jezelf kunt reguleren dan gaat de gezinsenergie een stuk beter! Ik blijf rustig als mijn kind het moeilijk heeft waardoor ze er een stuk makkelijker uit komt. De cursus zelf is ook fijn, met theorie achter het audiofragment zodat je begrijpt wat er gebeurd. De stem van Lisan is ook prettig om naar te luisteren. Ik heb het al mijn vriendinnen aangeraden!" Nathalie (36), 1 kind
Hoe verloopt het proces van ontwikkelingstrauma helen bij volwassenen?
Het helen van een ontwikkelingstrauma verloopt meestal in meerdere, deels overlappende fasen. Hoewel het verloop voor iedere volwassene verschillend is, zijn dit enkele herkenbare stadia:
-
Bewustwording en erkenning. Veel mensen ervaren een periode van zoeken: wat is er met mij aan de hand? Het verkrijgen van inzicht is vaak pijnlijk, maar vormt een essentiële eerste stap. Dit kan maanden tot jaren duren.
-
Veiligheid en stabilisatie. Hier ligt de nadruk op het creëren van interne en externe veiligheid. Dit betekent je leren reguleren (bijvoorbeeld door ontspanningsoefeningen, regelmaat, sociale steun zoeken) en het verminderen van triggers. Soms hoort hierbij het (tijdelijk) afstand nemen van toxische relaties.
-
Herbeleving en doorvoelen. Onder begeleiding of in veilige stappen kom je in contact met pijnlijke herinneringen, gevoelens en overlevingsstrategieën. Methoden als EMDR, Hypnotherapie, (familie)opstellingen, NARM of Somatic Experiencing kunnen hierbij effectief zijn.
-
Integratie en groei. In deze fase doven oude patronen uit en experimenteer je met nieuw gedrag, gezondere grenzen, het ontwikkelen van compassie voor jezelf en anderen. Je werkt aan het herstel van je zelfbeeld en je relaties.
Heling is zelden volledig rechtlijnig; golfbewegingen zijn normaal. Tegelijkertijd merk ik in mijn praktijk dat sinds ik mijn sessies ben gaan verrijken met hypnotherapie moeders sneller stabiliteit en verlichting ervaren.
Waar ze eerst binnenkwamen met het gevoel dat het glas vaak half leeg was, lukt het ze na een paar sessies vaak niet meer om datzelfde zwaartegevoel op te roepen. Er komt meer rust, zachtheid en veerkracht. Hypnotherapie helpt om de diepere lagen van het zenuwstelsel en onderbewuste te bereiken en dat maakt voor veel moeders een wereld van verschil.
“Na drie sessies voelde het alsof ik weer ín mijn leven stond in plaats van erlangs. Ik snapte mezelf ineens, en dat gaf zoveel rust.” Layla (40), 1 kind
Therapieën en methoden die helpen bij het helen van ontwikkelingstrauma
-
Hypnotherapie: Werkt op het onderbewuste niveau en helpt je om oude overtuigingen, patronen en onverwerkte ervaringen die diep zijn opgeslagen, in een veilige setting te herbekijken en te helen. Bij ontwikkelingstrauma kan je bijvoorbeeld via regressie teruggaan naar vroege ervaringen die invloed hebben op hoe je je nu voelt en functioneert. Door het lichaam hierbij actief te betrekken, ontstaat er ruimte voor verwerking en het opbouwen van nieuwe innerlijke veiligheid. Hypnotherapie is bijzonder helpend wanneer praten alleen niet voldoende is, of wanneer je het contact met bepaalde herinneringen of gevoelens bent kwijtgeraakt.
-
EMDR: Wordt vaak toegepast bij enkelvoudige trauma’s, maar ook ingezet bij complexe ontwikkelingstrauma’s.
-
Lichaamsgerichte therapieën: zoals Somatic Experiencing of sensorimotor psychotherapie, richten zich op spanning en blokkades in het lichaam en werken met het zenuwstelsel (zie: Heller & LaPierre, Van der Kolk). Deze therapieën zijn effectief gebleken in het herstellen van het contact met het lichaam en het leren voelen van emoties, ook als woorden jarenlang ontbraken.
-
NARM (NeuroAffective Relational Model): combineert psychodynamische en lichaamsgerichte therapie voor herstel van basisbehoeften, identiteit en zelfregulatie. Deze relatief nieuwe therapievorm wordt ook aanbevolen in de behandeling van complex trauma.
-
Talking therapies: (zoals cognitieve gedragstherapie, schematherapie) en innerlijk kind-therapie: bieden houvast voor het herwerken van oude overtuigingen, het doorbreken van destructieve patronen en het opbouwen van een gezonde basis.
-
Mindfulness, yoga en ademwerk: bewezen effectief bij het kalmeren van het zenuwstelsel, het versterken van veerkracht en het verbeteren van emotieregulatie (zie: Holistik.nl, Inspirerend Leven). Onderzoek toont dat deze methoden kunnen bijdragen aan verandering in de structuur en functie van het brein (neuroplasticiteit).
-
Familieopstellingen: Een opstelling laat je ervaren waar jouw belemmerende patronen zijn ontstaan. Vanuit dat inzicht ontstaat ruimte om jezelf los te maken van wat niet van jou is, grenzen te voelen, en je plek in te nemen. Niet door je hoofd, maar via je lichaam en innerlijke weten.
In mijn werk combineer ik opstellingenwerk regelmatig met hypnotherapie en lichaamsgericht werk, zodat je niet alleen inzicht krijgt, maar ook daadwerkelijk kan voelen en verankeren wat er verandert. Zo werk je op een diepe laag aan heling, van binnenuit.
-
Groepstherapie en cirkels : kunnen steunend werken, mits goed begeleid.
De keuze voor therapie hangt af van je klachten, wensen en de ernst van het trauma. In mijn sessies werk ik altijd met het zenuwstelsel als uitgangspunt. We onderzoeken samen waar jouw systeem overprikkeld of juist geblokkeerd is, en hoe je weer binnen jouw window of tolerance kunt bewegen. Hypnotherapie gebruik ik daarbij als ingang naar het onderbewuste en als lichaamsgerichte methode om veiligheid, rust en herstel te ondersteunen. Deze combinatie maakt het mogelijk om op meerdere lagen tegelijk te helen; in denken, voelen en lichaam. In sommige gevallen zijn aanvullende behandelingen als systeemtherapie, farmacotherapie of psycho-educatie nodig.
Volledig herstel: is het mogelijk en hoe ziet dat eruit?
Total recovery is zeldzaam, maar herstel is zeker haalbaar.
'Ontwikkelingstrauma helen' betekent niet dat je nooit meer getriggerd zult worden of in oude patronen schiet. Wel kun je leren om alert te zijn op je behoeften, jezelf adequaat te reguleren en oude overtuigingen te doorbreken. Vaak ervaren mensen na verloop van tijd meer stabiliteit, zelfregie, compassie, gezonde relaties en levensvreugde. Je herkent patronen sneller en weet beter wat je nodig hebt.
Het normaliseren van terugval en het accepteren dat heling een doorgaand proces is, hoort bij volwassen herstel.
Literatuur en praktijk wijzen uit dat er altijd winst te behalen is: elke stap richting bewustzijn, acceptatie en verbinding met jezelf vergroot je welzijn. Voor sommige mensen betekent herstel het doorbreken van generaties oude familiedynamieken en het openen van ruimte voor authenticiteit, speelsheid en rust. De definitie is heel persoonlijk; voor de een betekent het leren en kunnen leven met je lot, voor de ander een gevoel van vrijheid en zelfregie.
In mijn praktijk zie ik hoe moeders langzaam weer in contact komen met wie ze echt zijn, los van de rol die ze speelden, het verleden dat ze meedroegen of de overtuigingen waarmee ze zichzelf klein hielden. Herstel is geen eindbestemming, maar het verschil tussen overleven en leven is voelbaar.
Signalen dat je bezig bent met ontwikkelingstrauma helen
-
Je krijgt meer inzicht in je gedrag en maakt gezondere keuzes voor jezelf.
-
Zelfverwijt en schaamte verminderen; je voelt compassie voor je eigen pijn en tekortkomingen.
-
Relaties worden veiliger, opener; je stelt beter grenzen en kiest bewuster met wie je omgaat.
-
Je voelt minder felle triggers op situaties die je eerder deden ‘ontploffen’ of verkrampen.
-
Je ontwikkelt ruimte om jezelf te zijn, met lichtheid, humor, speelsheid.
-
Vertrouwen in jezelf en je lichaam groeit, wat ook tot minder lichamelijke klachten kan leiden.
-
Je verlangt vaker naar ontspanning, contact en kwetsbaarheid in plaats van onbewust vermijden of pleasen.
In mijn praktijk zie ik dat vaak drie tot vier sessies al voldoende zijn om een duurzame verandering in gang te zetten. Omdat we direct werken met het onderbewuste en het lichaam, is de impact vaak diep en snel voelbaar. Daarom werk ik met een kort maar krachtig traject dat precies is afgestemd op waar jij als moeder in vastloopt en wat er nodig is om weer rust, verbinding en vertrouwen te voelen.
De grootste uitdagingen bij het helen van een ontwikkelingstrauma
-
Confrontatie met pijnlijke gevoelens: Jezelf onder ogen komen vraagt moed en doorzettingsvermogen. Oude patronen, angst, verdriet en machteloosheid komen opnieuw aan de oppervlakte. Het is normaal om angst te voelen voor verandering of verdriet te ervaren over gemiste jeugd.
-
Geduld en volhouden: Helen gaat zelden lineair. Het vraagt om zelfcompassie en mildheid.
-
Schaamte en loyaliteitsconflicten: Jezelf losmaken van destructieve patronen roept dikwijls schuldgevoelens of rouw op. Leren loslaten van ongeschreven familie-regels vraagt tijd en aandacht.
-
Zoeken naar passende hulp: Niet elke therapeut of methodiek past bij jou. Het vinden van de juiste (trauma-)begeleider kan tijd kosten, vooral omdat ontwikkelingstrauma nog niet altijd breed wordt (h)erkend in de reguliere zorg.
-
Herkenning: Ontwikkelingstrauma wordt vaak gemist of miskend, zowel door degene zelf als door hulpverleners.
Hoe lang duurt het gemiddeld om een ontwikkelingstrauma te helen?
Er is geen vaste tijdslijn. Sommige mensen ervaren na een paar maanden al verschil, anderen zijn langer onderweg. Hoe eerder in je leven het trauma ontstond, hoe dieper het vaak verweven is.
Wat telt, is dat je blijft bewegen in de richting van herstel. Het is, zoals Bessel van der Kolk schrijft, een leven lang leren luisteren naar je lichaam, emoties en behoeften. Terugval betekent niet dat je gefaald hebt, maar dat je opnieuw mag afstemmen op wat je nodig hebt.
In mijn praktijk leer ik je hoe je dat stap voor stap weer kunt doen op een manier die bij jou past. Met zachtheid, helderheid en tools om het echt anders te gaan doen. In mijn praktijk help ik je om niet alleen te begrijpen waar jouw pijn vandaan komt, maar ook om oude overtuigingen los te laten en nieuwe, veilige ervaringen op te bouwen. De diepwerkende vormen van therapie waar ik mee werk brengen vaak versnelling, omdat ze voorbij het ‘weten met je hoofd’ gaan en het lichaam en het innerlijke kind betrekken bij het helingsproces.
Zoals Rianne (30) zei: “Ik kwam bij Lisan omdat mijn lichaam af en toe reacties gaf die ik (achteraf) met mijn hoofd wel kon verklaren maar er leek een linkje met mijn gevoel te missen. In drie sessies is voor mij dat linkje gelegd, voelt mijn lichaam en hoofd weer meer als een geheel en voel ik duidelijker mijn grenzen”.
Kun je zelf aan de slag met ontwikkelingstrauma helen of is professionele hulp noodzakelijk?
Zelfhulp kan een mooi begin zijn. Denk aan schrijven, meditatie, creatieve expressie, lichaamswerk, of het lezen van boeken. Maar als je merkt dat je vastloopt, of als je klachten ernstig of hardnekkig zijn, is begeleiding door een ervaren (trauma)therapeut vaak essentieel.
Uit onderzoek en in mijn praktijk zie ik dat de meest duurzame heling ontstaat bij een combinatie van professionele begeleiding en zelfzorg.
Feiten, cijfers en maatschappelijke context: de omvang van ontwikkelingstrauma
Uit de bekende ACE-studies blijkt dat één op de zes volwassenen hoog scoort op negatieve jeugdervaringen. Dit vergroot het risico op psychische klachten, verslaving, hart- en vaatziekten en zelfs suïcidaliteit met tientallen procenten. Ook in Nederland is de impact groot: naar schatting 15 tot 20% van de volwassenen draagt sporen van ontwikkelingstrauma met zich mee. In werkelijkheid ligt dit percentage waarschijnlijk nog hoger; schaamte, taboe en gebrek aan herkenning zorgen ervoor dat het vaak onder de radar blijft.
In mijn praktijk zie ik dagelijks de gevolgen van trauma dat jarenlang geen naam mocht hebben. Moeders die zich jarenlang ‘gewoon gevoelig’ of ‘moeilijk’ vonden, maar zichzelf pas echt beginnen te begrijpen als ze ontdekken dat hun systeem reageert op oude pijn. En dat daar wel iets aan te doen is.
“Ik dacht altijd: dit hoort gewoon bij mij. Tot ik ontdekte dat ik jarenlang leefde met een zenuwstelsel in overlevingsstand. Nu snap ik mezelf en kan ik eindelijk verzachten.” Debbie (36), 2 kinderen
De maatschappelijke kosten van onzichtbaar en onbehandeld ontwikkelingstrauma zijn enorm. Wereldwijd worden ze geschat op miljarden euro’s per jaar, onder andere door ziekteverzuim, burn-out, arbeidsongeschiktheid, criminaliteit en overbelasting van de zorg.
Deskundigen pleiten daarom voor meer bewustzijn, vroege (h)erkenning en laagdrempelige toegang tot gespecialiseerde begeleiding. Door trauma uit de schaduw te halen en te investeren in voorlichting en lichaamsgerichte zorg, kunnen nieuwe generaties veiliger, gezonder en vrijer opgroeien. Want ontwikkelingstrauma helen is niet alleen helend voor jou. Het werkt door in je gezin, je omgeving en zelfs in de maatschappij.
Veelgestelde vragen over ontwikkelingstrauma helen
-
Wat betekent ontwikkelingstrauma helen en hoe verschilt dit van het verwerken van ander trauma?
Het draait om het herstellen van gemiste basisveiligheid en gezonde hechting in je jeugd, terwijl enkelvoudig trauma vaker op gebeurtenisniveau wordt verwerkt.
-
Welke eerste stappen kun je zetten om een ontwikkelingstrauma te helen?
Erkenning, zelfonderzoek, psycho-educatie, het creëren van veiligheid en eventueel eerste contact met een therapeut.
-
Hoe verloopt het proces van ontwikkelingstrauma helen bij volwassenen?
In fasen van bewustwording, veiligheid, doorvoelen, integratie en het opbouwen van nieuwe patronen.
-
Welke therapieën zijn effectief voor het helen van een ontwikkelingstrauma?
Hypnotherapie, EMDR, lichaamsgerichte en relatiegerichte therapieën (zoals NARM), CGT, familieopstellingen, innerlijk kind-werk, mindfulness en groepstherapie.
-
Is het mogelijk om volledig te herstellen van een ontwikkelingstrauma?
(Grotendeels) herstel is dit voor veel mensen haalbaar.
-
Welke signalen wijzen erop dat je bezig bent met ontwikkelingstrauma helen?
Meer inzicht, gezondere keuzes, minder schaamte, betere relaties, minder triggers, toegenomen veerkracht en compassie voor jezelf.
-
Wat zijn de grootste uitdagingen bij het helen van een ontwikkelingstrauma?
Confrontatie met oude gevoelens, geduld, omgaan met terugval, het zoeken van passende hulp, en doorbreken van schaamte en taboe.
-
Hoe lang duurt het gemiddeld om een ontwikkelingstrauma te helen?
Vaak enkele maanden tot langer, afhankelijk van de begeleiding, ernst en je omstandigheden.
-
Kun je zelf aan de slag met ontwikkelingstrauma helen of is professionele hulp noodzakelijk?
Zelfhulp is waardevol en mogelijk, bij complex trauma is professionele begeleiding sterk aanbevolen.
Handige links en verwijzingen
Boek: Laurence Heller & Aline LaPierre - Ontwikkelingstrauma helen
Boek: Bessel van der Kolk - Traumasporen
Inspiratie, oefeningen, ervaringsverhalen: Inspirerendleven.nl, Holistik.nl, Balansdigitaal.nl, yolentharam.com
Therapie: vind traumatherapeuten op debestetherapeut.nl, lvvp.nl, narm.nl, emdr.nl